Een Ritme

De dag bestaat uit ritmes. Het ene sneller als het andere. Wanneer een ritme wisselt, of iets veranderd moet je opnieuw in het ritme komen.
Dit merk ik ook hier op school. Zodra iets niet in het normale ritme is zijn kinderen, maar ook leraren onrustig en uit hun doen.
Na een vakantie heb ik altijd weer even nodig om in het ritme te komen. Dat was vorige week... Over vermoeid, slecht gehumeurd en geen energie.
Deze week is het ritme weer terug. Ik ben weer voor de wekker wakker en heb weer energie voor de dagen.
Ritmes vind je ook terug in de mensen. Voor mij is een interessant ritme altijd het loop ritme... Maakt iemand grote stappen of kleine, huppelt ie of neemt hij de bodem mee tijdens het lopen?
Deze week ben ik voor het eerst begonnen met therapie geven. Echt super gaaf!!!
Ritme was voor mij dan ook het thema van mijn eerste therapie. Hoe ga je zonder verbaal dingen uit te leggen de overgang van 3/4 naar 4/4 maat duidelijk maken? En hoe kun je dat in bewegingen omzetten?
Ik heb oefeningen bedacht waarbij we stappen op de plaats maken. Naar voren en naar achteren. Van daaruit wil ik door gaan werken naar een doorgaande beweging.
Leuk is ook om te zien hoe beide jongens totaal verschillend op de oefeningen rageerden. De ene, lichtelijk stoicijns en "niet geïnteresseerd", de andere geconcerntreerd en met een stralende lach.
Momenten waarop een ritme wat zo onrustig is totaal tot rust komt vind ik het mooiste. Dan geniet ik van de rust en de ruimte die dat moment creëerd.

Dat is eigenlijk wat er in de school gebeurd. Mijn eigen ritme van opstaan, aankleden, eten, reizen, school, reizen, eten en slapen gaat door als een trein. In dit ritme zijn nu eindelijk een paar positive veranderingen!
Zo heb ik sinds zondag een koelkast! (Wat eigenlijk wel in de krant mag aangezien mijn huisgenoot al 6 maanden op de koelkast wachtte en ik 3...)
Heb ik eindelijk mijn "Meldezettel" waardoor ik naar de gemeente kan om me te melden.
En komt papa in februari een lezing geven hier op school! Super gaaf :D

Het enige ritme wat hier trouwens echt in de war is... Is dat van de seizoenen. Met bloeiende petunia's in het bos en leerlingen die roepen dat t zomer is klopt er toch iets niet ;-) Al met al begint t gelukkig eindelijk hier wat koeler te worden en heeft het zelfs gevroren.. Ik verheug me op de winter.... Laat dit ritme ook maar weer normale vormen aan nemen ;-) Kom maar op!

Liefs vanuit een prachtig en zonnig Wenen!
xx